Bateryjka na wyczerpaniu.

W poniedziałek - spotkanie z K. i Ł.
Lekkie, sympatyczne rozmówki przy kawie.

Środa okazała się nerwowa, pełna niepewności, niedopowiedzeń.

A dziś, pod wieczór, wpadli B. i T.

Nie mam poczucia, że to ostatnie dniu roku.
Nie snuję wielkich planów ani podsumowań.
Czuję się raczej zmęczona, jakby wyczerpywała mi się bateryjka.

Więcej spokoju.

Druga połowa grudnia była nerwowa i wyczerpująca.

Przez ostatnich kilka dni szukam spokoju, wyciszenia.
Dużo a nawet jeszcze więcej chodzę na spacery.

Trochę porządkuję, więcej czytam.

Wcześnie się budzę więc wcześnie wstaję.

"Ostatnia prosta".

Ostatnie dni są wyłącznie mgliste i szare.
Ale ta mglistość, o dziwo, wcale mi nie przeszkadza.
Chwilami aż mam ochotę zagubić się w tej mgle.

K. ma nowotwór a lekarz stwierdził, że nie ma już nawet sensu robić żadnych dalszych badań.
K. dostał jedynie receptę na mocne plastry przeciwbólowe i skierowanie do domowego hospicjum.
K. jest świadomy swojego stanu, pogodził się z tym jak jest, sam powiedział, że jest na "ostatniej prostej".

Zmęczenie.

Czuję się zmęczona, wyczerpana emocjonalnie.
Zbyt długo zajmuję się różnymi, drobnymi sprawami.
"Siłą rozpędu" kręcę się i kręcę niczym w kołowrotku.

Mikołajkowa przesyłka od M. - coś optymistycznego.

Do podczytywania: Beata Szady - "Wieczny początek. Warmia i Mazury".

Zimowo i nieprzyjaźnie.

Listopad skończył się zimowo.
Po południu sypał i sypał śnieg.

J. i K. są agresywne w sposobie zachowania, mówienia.
Może podbudowują własne ego nieprzyjaznością dla ludzi.