Wybór ... oglądania.

Forsycje aż "rwą" się do kwitnienia.
Pączki pękają coraz bardziej się zażółcając.

Obejrzałam w Internecie film "Powrót Bena".
Film prosty, ale i przenikliwy, smutny, o relacjach rodzica z uzależnionym - niemal dorosłym dzieckiem.
I choć uwielbiam "Notting Hill" to cieszę się widząc Julię Roberts nie tylko w komedyjkach romantycznych.

Zorientowałam się w pewnym momencie jak niewiele oglądam telewizję.
Tylko reportaże, programy dokumentalne czy podróżnicze - i trzeba się naszukać żeby znaleźć coś wartościowego.
W ogóle nie interesują mnie głupie programy czy seriale o których czasem, chcąc nie chcąc, słyszę w rozmowach G. czy D.
Choć poziom tego co jest w telewizji wydaje się coraz bardziej żenujący - okazuje się, że wciąż są ludzie, którzy to oglądają.
Nie wiem czy ludzie szukają jakiegoś "odmóżdżenia" po stresującej pracy czy nie potrzebują czegoś mądrzejszego niż "tania rozrywka".

O czytaniu i rekolekcjach.

Przez weekend czytałam  uparcie, bez przerwy „Mistrza i Małgorzatę” Bułhakowa.

To jedna z tych niewielu książek „ważnych” do których wracam i wciąż się zachwycam.

A teraz zabrałam się za reportaż Pawła Reszki – „Mali bogowie. O znieczulicy polskich lekarzy”.

Niby nic nowego, nie odkrywczego autor nie zapisuje – system służby zdrowia pełen absurdów czy nawet sami lekarze są dalecy od ideału.

A mimo to, gdy czyta się wypowiedzi lekarzy, studentów medycyny – jest to coraz bardziej przygnębiające, przerażające.

Podkusiło mnie by wybrać się do kościoła na rekolekcje wielkopostne w mojej parafii.

Myślałam: „A może teraz trafi się mądry rekolekcjonista co w prostych słowach powie to co ważne, istotne?”.

Myliłam się, rozczarowałam – zamiast tego na co po cichutku liczyłam – znów było jak zwykle, nie tak jak powinno.

Czy z ambony powinnam dowiedzieć się jakie przekonania polityczne [jedynie słuszne] ma ksiądz albo dlaczego psioczy na pana X?

Pomyślałam – to nie miejsce, nie czas na takie wywody – ksiądz zamiast przekonać kogoś religijnie wątpiącego mówi nie na temat.

A potem księża dziwią się dlaczego ludzie są im niechętni – bo w kościele po raz kolejny słuchają m. in. o polityce.

Tolerancja ... w teorii.

Mam wrażenie, że marzec ciągnie się i ciągnie.

W Internecie obejrzałam komedię „Za jakie grzechy, dobry Boże?”.

[Nie przepadam za komediami ale rzadko, czasem robię jakiś wyjątek].

Tradycyjna francuska rodzina, 4 córki i zięciowie dalecy od wyobrażeń rodziców – Żyd, Arab, Chińczyk i Murzyn.

Tolerancja brzmi dobrze ale chyba tylko w … teorii, w praktyce bywa różnie a film wyśmiewa poprawność polityczną.

Paskudny charakterek.

Pewna G. ma całkiem paskudny charakter.
Można porozmawiać z nią o drobnostkach - i nic więcej.
Bo potem wykorzysta to przeciwko mówiącemu, przeinaczy.
Bo będzie tylko kręcić, plotkować, obgadywać, oczerniać. 
Niby żadna nowość, już nie raz pokazywała na "co ją stać".
W tym tygodniu znów urządzała sceny, siliła się na złośliwości.
A potem zachowuje jakby nic się nie stało, jakby nic nie mówiła.
Trzeba mieć z nią do czynienia - tylko jak wytrzymać z kimś takim?

Wietrznie.

Wietrznie - i to mocno.
Czy też wiatr coś przywieje?
A może jednak - wywieje?

W nocy nie mogę spać, krążę.
Za oknem - ulewa i wichura.

TVP KULTURA - pozytywnie zaskakuje.
Parę dni temu - monodramem Ewy Błaszczyk - "Oriana Fallaci. Chwila, w której umarłam".

Szał wokół Dnia Kobiet bywa męczący.
To jakby licytacja - kto dostanie więcej tulipanów, czekoladek?
Nie ograniczajmy się kwiatków i słodyczy tego 1 dnia w roku.

Marcowe kuszenie.

Całkiem rozmyły mi się ostatnie dni.
Nie umiem wyłuskać z nich nic istotnego.
Nie umiem zebrać ich w sensowną całość.
Czyżby to tak zwana nuda? "Proza życia?".

Mam pomysł na nowe opowiadanie.
Parę dni temu śnił mi się pokrętny sen - przerwany dzwonkiem budzika.
Sen, pomysł - z którym nie bardzo wiedziałam co zrobić i jak znaleźć to co przerwał budzik.
Dopiero dzisiejszy poranny spacer trochę rozjaśnił mi w głowie, poukładał skrawki i puzzle.

Marzec wydaje mi się niebezpiecznym miesiącem.
Marzec kusi przedwiośniem, cieplejszym słońcem.
Marzec kusi żeby iść na długi spacer, wybrać się w podróż.
Marzec kusi żeby coś zmienić a najlepiej żeby zmienić wszystko.

Do zaczytywania się: Patryk Świątek - "Weź wyjdź. Sztuka aktywnego odpoczywania przez cały rok".